Twee weken geleden had ik in Jayapura nog gegeten met Leo Imbiri, de voorzitter van de DAP. Die vertelde toen al over intimidaties, maar dit had hij nog nooit meegemaakt, zei hij zaterdag aan de telefoon. Hij was er zelf niet bij toen de politie - volgens hem zonder huiszoekingsbevel - langskwam en drie harde schijven en stapels documenten meenam. Later zei de politie dat bij de inval in het DAP-kantoor ook wapens waren gevonden. Niets van waar natuurlijk, zei Imbiri. Maar vast een goed excuus voor andere acties van de autoriteiten.

De inval maakte deel uit van een grotere operatie waarbij zo’n 15 activisten werden gearresteerd. Voor zover ik weet, worden ze nog steeds vastgehouden. Zij zouden betrokken zijn bij de organisatie van een grote demonstratie voor onafhankelijkheid en tegen de parlementaire verkiezingen van deze week, waar de politie geen toestemming voor had gegeven.

Veel Papoea’s roepen op de verkiezingen van donderdag te boycotten. Ook bij de demonstratie die ik onlangs bijwoonde, riep men ‘Pemilu? Golput’. Oftewel: ‘Verkiezingen? Witte stem’. Zij vinden dat ze niet bij Indonesië horen, en dat ze dus niet moeten stemmen bij de Indonesische verkiezingen.

De vraag is ook waarvoor ze eigenlijk kunnen kiezen. Bij aankomst in Jayapura een week of twee geleden, telde ik samen met een collega het aantal Papoea’s op de verkiezingsposters: dat waren er veel minder dan het aantal andere Indonesiërs dat naar Papoea is geëmigreerd.

In het blad Tempo werd laatst een telling gemaakt: het aantal kandidaten uit Papoea is 63 procent. Maar als je alleen kijkt naar de acht grote of kansrijke partijen lag het aantal Papoea’s al op 52 procent. En Papoea-kandidaten hebben meestal minder geld om campagne te voeren - wat dus te zien was aan de verkiezingsposters - waardoor er een reële kans is dat de meerderheid van het (lokale) parlement straks uit niet-Papoea’s bestaat.

Leo Imbiri maakte zich er twee weken geleden ook al zorgen over, zei hij. ,,De migranten beheersen de economie hier al. Straks zullen ze ook de politiek beheersen.” Een oplossing zou zijn als in Papoea, net als in Aceh, lokale verkiezingen zouden mogen meedoen aan de parlementsverkiezingen. ,,Maar als het parlement wordt gedomineerd door migranten, zal het moeilijk worden om dat voor elkaar te krijgen”, zei Imbiri.