FOTO/FILM-VERSLAG PAPUA SOLIDARITEITSDAG 2017
4 FEBRUARI 2017 IN DE JOHANNESKERK TE AMERSFOORT

papsol-2017-3343

Beste Papoea Solidariteitsdag sympathisant,

Hierbij het verslag van de laatste, muzikale Papua Solidariteitsdag. Wij hopen dat het u zal stimuleren volgend jaar weer onze dag te bezoeken.

Met vriendelijke groet,

Anneke van Baal, namens de werkgroep

Verslag: klik hier om naar het verslag te gaan

Foto's: klik hier om naar het fotoalbum te gaan

Filmpjes:

Intro door Mambesak

Inleiding door Vien Sawor

Lied uit de Yali taal

Eef Mamoribo

Eef Mamoribo

danspassen Sentani en Asmat

Joop Rumajouw en Ferry Marisan

Mambesak

Oridek Ap

Oridek Ap en echtgenote

Oridek Ap

Kurni en Rumajauw

Mambesak

samenzang

Mambesak

Mambesak en dansen

Mambesak

Eef Mamoribo

Zingen we samen Hai Tanahku Papua

Programma

10.30 uur: Ontvangst met koffie of thee
10.50 uur. Welkom door Mambesak, opening door Betty Ireeuw-Kaisiëpo
11.15 uur: “Zingen om te (over)leven” door Ferry Marisan
12.15 uur: Berichten uit Papua door Don Joku
12.45 uur: Korte introducties op de werk-/gespreksgroepen
13.00 uur: Lunch, er zijn broodjes met koffie of thee
14.00 uur: Praten, dansen, zingen, luisteren met:
1. Ferry Marisan over zijn inleiding
2. Eef Mamoribo en Feije Duim over traditionele Papua liederen
3. Papua vrouwen: samen zingen uit verschillende bundels (vervallen door afwezigheid Betty Ireeuw-Kaisiëpo)
4. Siegfried Zöllner en Ibrahim Peyon over zang en muziek in het Bergland
5. Corrie Ap en Mambesak over de muzikale erfenis van Arnold Ap
15.30 uur: Afronding en conclusies, optreden van Mambesak.
16.15 uur: Afsluiting van de dag met Eef Mamoribo en zingen van “Hai Tanahku Papua”

Thema: Zingen om te (over)leven in Papua “Als wij niet zingen zullen wij zeker sterven”

Er is een Biaks spreekwoord dat luidt: “Nggo wor mba indo, na nggo mar – als wij niet zingen zullen wij zeker sterven”. Zingen is leven, in sommige situaties: overleven. Zo is het zeker in Papua.
De Papua’s zingen als ze onderweg zijn, lopend of met de prauw, als ze samen een boom uit het oerwoud halen, als er een bruiloft is of als er gerouwd wordt. Vroeger ook bij de voorbereiding op de strijd en bij het sluiten van vrede. Soms wordt er ook bij gedanst. Zingen geeft levensmoed en verbindt mensen met elkaar. Nog steeds worden de traditionele liederen gezongen, zoals de wor op Biak, en de liederen met voorzanger en refrein in het Bergland.
Door de verkondiging van het Evangelie hebben de Papua’s nieuwe liederen geleerd, liederen van God die omziet naar vergeten mensen, die mensen opricht en eigenwaarde geeft, en die mensen met elkaar verbindt - over grenzen van stammen en volken heen. Het is met name ds. I. S. Kijne geweest die ongelooflijk veel gedaan heeft deze nieuwe liederen ingang te doen vinden in de harten van de Papua’s. Daarbij horen ook zijn liederen voor de kinderen – en niet te vergeten: liederen over Papua en de Papua’s. “Hai Tanahku Papua … / O mijn land Papua, dat ik liefheb”. Ze bezingen de schoonheid van het land, van de zee en de rivieren, de bergen en het oerwoud - een land van hoop en glorie.
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw gaf Arnold Ap, musicus en cultureel antropoloog, met zijn zang- en dansgroep Mambesak uiting aan het zelfbewustzijn van de Papua’s. Het ging hem en zijn groep om de menselijke waardigheid en eenheid van de Papua’s: one people, one soul. Dit kwam hem duur te staan. In 1984 werd hij door het Indonesische leger vermoord en een aantal leden van zijn groep moest vluchten en leeft sindsdien in ballingschap. Maar er wordt nog steeds gezongen…

Als gast voor deze dag hebben we Enos Rumansara uitgenodigd. Hij is cultureel antropoloog èn musicus.

Omdat Enos Rumansara verhinderd was haddeen wij nu als gast Ferry Marisan. Ferry Marisan is antropoloog, musicus, leider van muziekgroep EYUSER en bovendien directeur van mensenrechtenorganisatie ELSHAM Papua. Ook Papua’s uit Nederland verlenen hun medewerking, en de muziekgroep Mambesak o.l.v. Oridek Ap.