Dinsdag 21 september is er door Peter Woods een petitie gepost aan de Verenigde Naties voor een West Papua referendum in 2011:
Petition on West Papua UN Referendum
Uiteraard is deze petitie opgesteld in het Engels. Aangezien ik geen tijd heb om het document compleet te vertalen plaats ik hieronder een google vertaling. beetje krom Nederlands natuurlijk, maar dan begrijp je de strekking. Ga naar onderstaande website om de petitie te tekenen:
http://www.PetitionOnline.com/wpr2011/petition.html.
ONDERTEKENEN dus!!!!!!!! want we willen duizenden handtekeningen.
Let op: Klik op de hyperlink hierboven en zet niet je handtekening hieronder in het commentaar!!!
The Petitioners are The Collective Leaders of the Papua National Consensus,
Forkorus Yaboisembut, SPd., Chairman, Papua Customary Council (DAP)
Rev. Edison Waromi, SH., President, West Papua National Authority (WPNA)
Emr. Rev. Herman Awom, STh., Moderator, Papua Presidium Council (PDP).
The aim of the Petition is to garner as many signatures of support as possible from the world community, but especially from Papuan nationals, for a genuine Referendum in 2011, supervised by the UN.
The Consensus leaders hope that this will serve to help those lobbying at the UN, and also those seeking to bring a case to the ICJ, to indicate that the majority of Papuans are demanding their opportunity for self-determination, denied under the terms of the New York Agreement, 1962/1969.
Naar: Verenigde Naties Secretaris-Generaal
To: Secretary General Naar: secretaris-generaal
United Nations Verenigde Naties
UN Plaza VN-Plaza
New York NY 10017, USA New York NY 10017, Verenigde Staten
Ontzet door de voortdurende lijden van de bevolking van West-Papoea, we aansluiten bij een groeiende lijst van internationale parlementariërs en non-gouvernementele organisaties, en een beroep doen op u als VN-secretaris-generaal tot een herziening van het gedrag van de VN in verband te leiden naar de "Akte van 'Free' Choice "in West-Papua, 1968-69.
West-Papoea is getreden haar vijfde decennium van de bezetting door het Indonesische leger.
Misdaden tegen de menselijkheid zijn en nog steeds worden begaan tegen de West-Papoea volk. Een geschatte minimum van 100.000 West-Papoea's zijn gestorven sinds Indonesië nam in 1963. Er zijn systematische schendingen van de mensenrechten van West-Papoea's in de handen van het Indonesische regime, met inbegrip van buitengerechtelijke executies, verkrachting, marteling, willekeurige arrestatie en detentie, schendingen van de rechten van vrijheid van vergadering en vrijheid van meningsuiting, en ontkenning van vrije toegang tot NGO's, mensenrechtenorganisaties, de internationale waarnemers en de media vrij hun werk verrichten.
In 1969, in plaats van een goede onafhankelijkheid referendum, werden 1.022 West-Papoea's opgepakt en gedwongen te verklaren - met eenparigheid van stemmen en in het openbaar - hun "wil" West-Papoea te integreren in de Republiek Indonesië, toen geregeerd door de wrede dictator Soeharto. De bevolking was op dat moment geschat op zo'n 800.000 mensen, dus een fractie van een procent van de mensen namen deel.
De wet is op grote schaal afgedaan als een farce, nog geen actie is ondernomen om het onrecht herstellen tot op heden.
Voormalig VN-ondersecretaris-generaal Chakravarthy Narasimhan, die tekende voor de overname, heeft sinds toegegeven dat het proces was een "whitewash":
"Het was gewoon een wassen neus. De stemming bij de Verenigde Naties was om zich te ontdoen van dit probleem zo snel mogelijk ... Niemand gaf een gedachte aan het feit dat er waren er een miljoen mensen die hun fundamentele mensenrechten met voeten getreden ... Hoe kan iemand serieus dat alle kiezers stemmen hebben geloofd besloten aan het regime van zijn [Soeharto's] meedoen? ... Eenparigheid als dat onbekend is in een democratie. "
De Verenigde Naties hadden bepaalde verantwoordelijkheden met betrekking tot de wet, zoals gespecificeerd in de Overeenkomst van New York, een internationale overeenkomst ondertekend VN-hoofdkwartier door Indonesië en Nederland op 15 augustus 1962. Er is echter sterke aanwijzingen dat de VN op haar rustende verplichtingen uit hoofde van de overeenkomst. A representative of the UK mission to the UN said in July 1969: Een vertegenwoordiger van de Britse missie bij de VN zei in juli 1969:
"Onze sterke indruk is dat de grote meerderheid van de Verenigde Naties leden willen op deze vraag gewist uit de weg met een minimum aan gedoe zie zo spoedig mogelijk ... het secretariaat, waarvan de invloed van belang kunnen zijn, lijken maar al te popelen om te shot van het probleem zo snel en soepel mogelijk verloopt. "
In de jaren 1962-1969, werden naar schatting 30.000 West-Papoea's gedood en een sfeer van angst en intimidatie doordrongen van het land op het ogenblik van de wet.
Bovendien, in het rapport van de wet door de toenmalige VN-secretaris-generaal van de vertegenwoordiger van Ortiz Sanz, werd gesteld dat "een daad van vrije keuze heeft plaatsgevonden ... in overeenstemming met de Indonesische praktijk". De New York bedoelde overeenkomst "in overeenstemming met de internationale praktijk." Bewijs van wat werd beschouwd als de internationale praktijk op het moment kan worden gevonden in de VN Algemene Vergadering Resolutie 1541 (XV) van 1960. Deze resolutie stelt dat de integratie van een gebied met een ander moet het resultaat zijn van de "vrijelijk geuite wensen van de volkeren van het gebied die met volledige kennis van de verandering in hun status, die hun wensen geuit door geïnformeerde en democratische processen onpartijdige wijze en op basis van universele kiesrecht voor volwassenen ". Dit cruciale verschil was niet gewezen op de VN-Algemene Vergadering, die gestemd voor" nota nemen "van het rapport van de wet.
Gedetailleerde onderbouwing van documentatie over de zaak om een nieuw onderzoek gepresenteerd naar uw kantoor op 26 maart 2002.
Een overzicht briefing is beschikbaar op http://westpapuaaction.buz.org/unreview en meer achtergrondinformatie detail is voorzien in "De Verenigde Naties en de Indonesische Overname van West-Papoea, 1962-1969" door dr. John Saltford.
De geclassificeerde Amerikaanse documenten vrijgegeven in 2004 en bewerkt door Brad Simpson beschikbaar op http://www.gwu.edu/% 7Ensarchiv/NSAEBB/NSAEBB128/index.htm eens verder hebben onderstreept de medeplichtigheid. De Amerikaanse ambassade in Jakarta voor bijvoorbeeld vertelde de US State Department in een kabel van 02 juli 1969 dat "[prive] politieke opvattingen van het VN-team zijn ... 95 procent van de Irianese ondersteuning van de onafhankelijkheidsbeweging en dat de Daad van Vrije Keuze is een aanfluiting. "
Voormalige Indonesische ambassadeur in Australië Sabam Siagian zei in maart 2004 dat de Daad van Vrije Keuze in 1969 nog nooit werd gezien als een echt democratisch te oefenen.
In december 2004 een Britse Minister van Buitenlandse Zaken gaf in het parlement dat de gekozen vertegenwoordigers waren gedwongen te verklaren voor opname in Indonesië.
Gezien het overweldigende bewijs, en ontzet door de voortdurende lijden van de bevolking van West-Papoea, wij daarom een beroep op u als VN-secretaris-generaal tot een herziening van het gedrag van de VN in verband te leiden naar de "Akte van 'Free' Choice" in West- Papoea, 1968-69.
Met vriendelijke groet,
Ondergetekende