Free Papua

Webmaster: Een opmerkelijke reactie op de muurkrant die ik tegenkwam:


zondag 3 augustus 2008
En maar door blijven zeiken over Tibet. Van Brad Pitt tot Paul Rosenluller. Maar heeft u de laatste decennia nog iets gehoord over de rechten van de Papua's? Nee, wij ook niet. Dus als die ouwe rijksgenoten goochem zijn dan gooien ze hun peniskokers en hun speren in het schuurtje, knippen zich kaal, trekken een tochtige jurk aan, gaan op tenenslippers lopen, bidden zich een ongeluk en sturen een stel geloofsgenoten onder leiding van een specsaver in ballingschap naar Vanuatu of Tongo. Die moet dan lieflijk glimlachend de wereld door struinen om te wijzen op de rechten van Papua Nieuw Guinea. Vooral bij de VN en de VS. Desnoods stiekem gaan hokken met Paula Dobriansky en die met Stockholm laten bellen of ie geen Nobelprijs kan krijgen. Dan contact zoeken met luitjes als prins Willem Alexander van Oranje Nassau en Zuid-Mozambique, Erica Bommetje, Anton Ushimata en meer van die subsidietrekkers om ze te bewegen Indonesie de Olympische Spelen te laten organiseren. Als dat dan voor mekaar is gewoon zeven jaar wachten en geheid dat je dan op Oudejaarsdag wel een geweldige cabaretier als Eric van Muiswinkel bereid zal vinden om zich in de strijd te werpen voor jouw vertrapte rechten en die vuile bamikluivers uit Djakarta eens een lesje te leren. Gevolgd door een bezoekje aan Bea Bilderberg, Sajan Sarkozy en/of George W., aka mr. Human Rights. Kijk, zo moet je dat doen. Appeltje eitje.