Jakarta slaat elke vorm van separatisme hard neer – “Ze behandelen ons als dieren”
[Translation below]
Esther de Jong
Jakarta
Tientallen doorgeschoten vrijheidsstrijders en stakers, een vermoorde politiechef, schietpartijen, gewelddadigheden en mysterieuze moorden: het is al maanden onrustig in Indonesisch Papua.
De politie en het leger marcheren gewapend door de straten van steden als Jakarta en Puncak Jaya. “mensen zijn bang, ze durven ‘s avonds hun huizen niet uit”, observeert de Papuase journalist en schrijfster Aprilla Wayar vanuit Jayapura.
Het voorlopig dieptepunt in de geweldsescalatie was het Derde Congres van Papoea’s, midden oktober. Opnames daarvan werden niet uitgezonden op de Indonesische televisie, maar op internet circuleren wel beelden: dansende vrouwen gehuld in de verboden Papuase Morgenster-vlag gevolgd door mensen die de net ingewijde leiders van Papua respectvol begroeten.
Vlak na het uitspreken van de onafhankelijkheidsverklaring wordt er geschoten. Eerst in de lucht, later blijkt dat meer dan tien mensen zijn doodgeschoten. Honderden werden opgepakt. “Het is duidelijk gepland en systematisch”, verteld Wayar. “Indonesië behandelt de Papoea’s als dieren. Zo schoten Indonesische soldaten ons tenminste af tijdens het congres”.
Achter de recente geweldsuitbarstingen schuilt veel ontevredenheid onder de autochtone bevolking. De speciale autonomie die Papua in 2001 kreeg, bleek een farce. Ondanks de natuurlijke rijkdommen blijft het bergachtige gebied economisch ver achter bij de rest van Indonesië. “Problemen worden niet opgelost”, zegt priester Neles Tebay telefonisch vanuit Jayapura. “Kijk naar de rechteloosheid, naar de slechte gezondheidszorg, naar het ontbreken van goed onderwijs”.
Met rechteloosheid doelt Tebay onder meer op de martelpraktijken van leger en politie. In oktober 2010 verscheen een filmpje op internet waarop drie Indonesische soldaten een man martelden door een brandende stok tegen zijn genitaliën te drukken. De drie kregen acht en tien maanden gevangenisstraf. President Yudhoyono deed de marteling indertijd af als een ‘incident’.
De dreiging van de ‘gewapende opstandelingen’ is groot volgens Kopassus, de elite-eenheid van het Indonesische leger. ’Zij zijn in staat een guerrilla te voeren’, staat in een vorige maand uitgelekt rapport. In het rapport staat ook dat er slechts 1129 van dit soort guerrillastrijders zijn, met 131 wapens en 4 granaten.
Toch meent de minister van Defensie Purnomo Yusgiantoro dat hard ingrijpen in Papua noodzakelijk is, “ook al gaat het om het hijsen van een vlag”: “we kunnen dat niet tolereren, we moeten iedere vorm van separatisme hard neerslaan.”
Naast mensenrechtenschendingen worden het Indonesische leger en de politie beschuldigd van grootschalige corruptie. Afgelopen week bleek dat eigenaar Freeport van de Grasberg mijn bij Puncak Jaya, ‘s werelds grootste goud- en kopenmijn, ‘lunchgeld’ betaald aan het Indonesische leger en politie in ruil voor bescherming. Dit loopt in de miljoenen dollars. Het Amerikaanse Freeport is de grootste belastingbetaler in Indonesië .
“De aanwezigheid van Freeport is de wortel van de problemen in Wesp-Papua”, verteld activist Oktovianus Pogau. “Niet alleen berooft het bedrijf Papua van al haar hulpbronnen, van de 20.000 arbeidsplaatsen zijn er misschien maar vijf belangrijke posities voor Papoea’s. Slechts 10 procent van alle werknemers op Freeport is van Papuase origine”.
Het was een van de beloftes die de Indonesische regering deed bij de toekenning van de speciale autonomie-status van 2001; de goud-, koper- en oliewinst zou worden gestoken inde ontwikkeling van Papua. “Daar is helemaal iets van terecht gekomen”, meent de 21-jarige Pogau. “De enige echte oplossing is Papoea’s het recht op zelfbeschikking te geven”.
Jonge onafhankelijkheidsactivisten lijken zich nu te willen losmaken van de oudere groep. Zij zien geen heil meer in de vreedzame manier waarop ouderen de onafhankelijkheid willen bereiken. Er zijn geruchten over meer acties rond 1 december, als het 50 jaar geleden is dat Nederland de symbolen van de Papoea’s erkende. Het baart de 49-jarige priester Tebay zorgen: “Het geweld moet stoppen. Als dat niet gebeurt, loopt het hier volledig uit de hand”.
================================
VN droegen Nieuw-Guinea over aan Indonesië
Papua blijft een heikel punt voor Indonesië. Toen het land na de Tweede Wereldoorlog onafhankelijk werd bleef het toenmalige Nieuw-Guinea onderdeel van het Koninkrijk der Nederlanden, met de bedoeling dat het eiland uiteindelijk zelfstandig zou worden. Later, tijdens de Koude Oorlog werd Nederland door de VS onder druk gezet om Nieuw-Guinea over te dragen aan de Verenigde Naties. Op 1 december 1961 kreeg het soevereiniteit, maar kort daarop gaf toenmalig president Soekarno het bevel om Papua in te nemen. Het waren de VN die het gebied uiteindelijk formeel overdroegen aan Indonesië. Soekarno's opvolger Soeharto zette hoog in op de ‘transmigratie’ van Indonesiërs Papua: bijna de helft van de bevolking is nu niet autochtoon. Het gebied werd gemilitariseerd en is al jaren verboden terrein voor journalisten en activisten.
Dutch Daily Paper Trouw - Tuesday November 8th 2011
Translation Pro Papua
Escalation of violence threatens in Papua
Jakarta strikes down hard any form of separatism - "They treat us like animals'
By Esther de Jong
Jakarta
Tens of freedom fighters and strikers shot dead, an assassinated chef of police, shootings, violence and mysterious killings: for months now the province of Indonesian Papua is troubled.
The police and army force are armed and march through the streets of cities like Jakarta and Puncak Jaya. "People are scared, are afraid to go out at night", Papuan journalist and writer Aptilla Wayar observes from Jayapura.
Preliminary nadir in the escalation of violence was the Third Papuan Congress, in mid-October. The Indonesian television did not broadcast footage, but ht images circulate on the internet: dancing women draped in the forbidden Morning-Star flag, followed by people who greet the newly inaugurated leaders of Papua respectfully.
Just after proclaiming the declaration of independence shots are being fired. At first in the air, later it becomes clear that more then ten people have been killed. Hundreds of people are being arrested. “It is clearly a well planned and systematic operation” Wayar tells. “Indonesia treats the Papuans like animals. Anyway, that is how the Indonesian military killed us during the Congress.”
Reason for the recent outbursts of violence is an increase of dissatisfaction under local population. The special autonomy Papua received in 2001, proved to be a farce. Despite it’s natural resources the mountainous area is far behind economically with the rest of Indonesia. “Problems are not being solved” priest Neles Tebay tells us over the phone from Yayapura. “Look at the injustice, the bad health care, the lack of proper education.”
With the injustice Tebay refers to the torture activities of the army and police force. In October 2010 a film showed up on the internet on which three Indonesian soldiers tortured a man by holding a burning stake against his genitals. The three were sentenced to jail for eight and ten months. At the time, president Yudhoyono dismissed the torture as “an incident.”
According to Kopassus, the elite-unit of the Indonesian army, the threat by ‘armed insurgens’ is large. “They are capable of conducting guerilla warfare” a report; leaked last month, states. The report also shows that there are only 1129 rebels with 131 weapons and 4 grenades.
Still, the Minister of Defense Purnomo Yusgiantoro thinks firm action is necessary in Papua, “even though it concerns raising a flag. We cannot tolerate that and we must strike down any form of separatism with force.”
Next to human rights violations, the Indonesian army and police force are accused of large-scale corruption. Last week it was proved that the owner Freeport of the “Grasberg” mine, the world’s largest gold- and copper-mine, paid “lunch money” to the Indonesian army and police in exchange for protection. This concerns millions of dollars. The American Freeport is the largest tax-payer in Indonesia.
“The presence of the Freeport-mine is at the root of the problems in West-Papua” activist Oktovianus Pogau tells. “Not only deprives the company Papua from all her resources, of 20,000 jobs maybe 5 important positions are held by Papuans. Only 10 percent of all the Freeport personnel is of Papuan origin”.
It was one of the promises made by the Indonesian government at allowing the special autonomy status in 2001: profits from gold, copper and oil would be re-invested in the development of Papua. “Not one promise was fulfilled” 21-year old Pogau believes. “The only real solution is giving Papuans the right to self-determination.”
Young separatist activists seem to detach themselves from the older ones. They do not support the peaceful way in which the elder group strives for independence. There are rumors about more protests on December 1st, 50 years after the Dutch recognition of the Papuan symbols. 49-year old priest Tebay is deeply concerned: “the violence has to stop. If that does not happen, things are really getting out of control here.”
The UN handed over New Guinea to Indonesia.
Papua is a delicate issue for Indonesia. When the country reached independence after World War II, the New-Guinea stayed as a part of The Netherlands, with the ultimate goal of independence for the island. Later, during the Cold War, The Netherlands were forced to hand over New-Guinea to the United Nations, under pressure from the USA. On December 1st 1961 it reached sovereignty, but shortly after the then president Sukarno ordered to seize Papua. Eventually the UN formally handed over the area to Indonesia. Sukarno’s successor Suharto focused strongly on the ‘transmigration’ of Indonesians into Papua: nearly half of it’s population is non-local. The area was militarized and has been off limits for journalist and activists ever since.