Google vertaling:


Papua - Amnesty International een rapport over de mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting in Indonesië in 2012. Een daarvan is het geweld gewezen op de veiligheidstroepen in Papua is nog steeds frequent.
"De veiligheidsdiensten in Indonesië nog steeds geconfronteerd met beschuldigingen van foltering of slechte behandeling van gedetineerden, met name op het gebied van politieke vredesactivist, die heeft een geschiedenis van pro-onafhankelijkheidsbeweging, zoals Papua en Maluku. Maar, ironisch genoeg, er nooit een onafhankelijk onderzoek naar de beschuldigingen ", zegt Josef Roy Benedictus actievoerders van Amnesty International naar Indonesië, via een elektronisch bericht naar Papoea-Stars, donderdag

Wordt vervolgd, in het bijzonder voor Papoea, geweld en marteling tegen burgers voortduurt. "Januari 2011, drie leden van de militaire op video schoppen en verbaal gemarteld Papoea's veroordeeld door militaire rechtbanken voor acht tot tien maanden in de gevangenis, omdat het voorbijgaat aan het commando. Ironisch genoeg, een hooggeplaatste regeringsfunctionaris vervolging Indonesië gesprek, maar als een "overtreding", zei hij.
Overmatig gebruik van geweld bleef ook voorkomen in Papoea. "In april van datzelfde jaar, zei hij, de politie in Papoea Dominokus AUWE schot in de borst en hoofd, hem te doden en verwonden van twee anderen in de voorkant van de politie sector (politie) Moanemani. De drie mannen gingen naar het politiebureau om geld te vragen rustig in beslag genomen door de politie van Dominokus AUWE eerder die dag, "legde hij uit. De vrijheid van meningsuiting wordt ook bedreigd in Papoea, maar volgens de VN-verdrag is het recht van de burgers. Regering van Indonesië en zelfs strafbaar vreedzame politieke uitdrukking in Papua. Ten minste 90 politieke activisten en wegens hun vreedzame politieke activiteiten gevangen gezet. "In augustus datzelfde jaar ook, werd twee Papoea politiek activist, en Daniel Yenu Melkianus Bleskadit, gevangen gezet voor twee jaar voor hun betrokkenheid bij vreedzame politieke demonstraties in de stad Manokwari op maand december 2010.
In oktober werden meer dan 300 mensen willekeurig gearresteerd na deelname aan de Papoea Volkscongres III, hield een bijeenkomst vrede in de stad Abepura, provincie Papoea. Hoewel de meeste van de zojuist werden 's nachts gearresteerd en de volgende dag vrijgelaten, vijf mensen
beschuldigd van "verraad" op grond van artikel 106 Boek van de Criminal Justice Act (Wetboek van Strafrecht). Het pak bevat de mogelijkheid van een levenslange gevangenisstraf, "legde hij uit.
In feite, zei hij, het eerste onderzoek door de Nationale Commissie voor de Mensenrechten (Komnas HAM) vond dat de veiligheidsdiensten een reeks schendingen van de mensenrechten, met inbegrip van het afvuren van de deelnemers aan een vergadering gehouden en sloeg en schopte hen.
Toch zei hij, een aantal verdedigers van de mensenrechten en journalisten bleven intimidatie ervaren en aangevallen voor hun werk. In maart 2011 werd een journalist, Flood Ambarita, gestoken door mensen die niet bekend zijn in de provincie kort na schreef hij een verwante verhaal over de twee gevallen van vrouwen die gemeld worden verkracht door de politie in Papoea. Hij overleefde de aanval. In juni, leden van de militaire slag Yones Douw, een verdediger van de mensenrechten in Papua, nadat hij geprobeerd om de gaten te houden in staking om de verantwoording te eisen voor vermeende onwettige moorden over een burger van Papua, Derek Adii, in mei, "charmless ..
Naast het markeren van de mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting in Papoea, ook in andere delen van Indonesië.
"Er is geen onderzoek naar beschuldigingen van foltering en mishandeling van 21 vreedzame politieke activisten door de speciale Detachment-88, een contra-terrorisme-eenheid van de politie. 21 mensen werden gemarteld tijdens de arrestatie, detentie en ondervraging op de Molukken in augustus 2010 ".
Geseling worden steeds vaker gebruikt als een vorm van gerechtelijke straf in Atjeh. Ten minste 72 mensen werden geslagen met een riet voor verschillende feiten, waaronder het drinken van alcohol, om alleen te zijn met iemand van het andere geslacht die niet gehuwde paren of broers en zussen (afzondering), en voor het gokken. De autoriteiten in Atjeh werd een reeks van lokale verordeningen sharia te voeren na de oprichting van het Speciale Autonomie wet in 2001.
De politie geweld gebruiken onnodig en buitensporig op demonstranten en demonstranten, in het bijzonder in geval van geschillen over land. In de gebeurtenissen die zeer zelden voorkomen, namelijk het bestaan ??van de onderzoeken, meestal zeer weinig vooruitgang geboekt in het brengen van de daders te berechten.
Maand januari 2011, zes oliepalm boeren ernstige verwondingen in de provincie Jambi geleden naar leden van de eenheid Brigade (Brimob) politie met rubberen kogels afgevuurd op als onderdeel van de inspanningen om hen te verdrijven uit hun werkplek perkembunan. De plantage was
het onderwerp is van geschillen tussen boeren met een palmolie bedrijf
palm. In juni, de veiligheidsdiensten gebruikt onnodig veel kracht en veel kracht terwijl het proberen om een ??gemeenschap uit te zetten in Langkat, Noord-Sumatra. De gemeenschap was betrokken bij geschillen over land met de lokale autoriteiten. Wanneer de gemeenschap
protesteert tegen hun uitzetting, de politie opende het vuur op de menigte, zonder waarschuwing, en het verwonden van ten minste negen mensen. Zes anderen werden geschopt en geslagen, "legde hij uit.

Discriminatie
Aanvallen en intimidatie tegen religieuze minderheden voort. Ahmadiyya gemeenschap en hoe vaker het doelwit van ten minste vier provincies gaf een nieuwe wet die de activiteiten van Ahmadiyah beperkt. Aan het eind van het jaar ten minste 18 christelijke kerken zijn gesloten of gedwongen aanval. In veel gevallen is de politie geen adequate bescherming te bieden tegen religieuze groepen of andere minderheden van dit soort aanvallen.
In februari 2011, werden drie Ahmadi's gedood nadat een menigte van ongeveer 1.500 mensen aangevallen ze in Cikeusik, Banten provincie. Op 28 juli werden 12 mensen veroordeeld tot gevangenisstraffen tussen drie tot zes maanden in de gevangenis voor hun betrokkenheid bij het incident. Niemand werd aangeklaagd wegens moord en een lokale mensenrechtenorganisaties uitten hun bezorgdheid over het gebrek aan vervolging.
Burgemeester van Bogor blijft ontkennen de 2010 besluit van het hooggerechtshof dat de bestelde de autoriteiten om de Indonesische Christelijke Kerk Taman Yasmin te openen. De gemeente werd gedwongen om de wekelijkse massa te doen op de stoep buiten hun kerken werden gesloten, hoewel het gezicht van de protesten van radicale groeperingen, "zei hij.

De rechten van Seksuele en Reproductieve Gezondheid
Vrouwen en meisjes, met name die van de arme en gemarginaliseerde gemeenschappen, belemmerd in volle te genieten de rechten van seksuele en reproductieve gezondheid. Veel nog steeds geen van de reproductieve gezondheidszorg zijn opgenomen in de Health Act 2009, heeft als minister van Volksgezondheid niet voor de nodige regelgeving uit te voeren.
"De Indonesische regering niet het discriminerende gedrag en de praktijken van wrede, onmenselijke en vernederende behandeling, met inbegrip van genitale verminking van vrouwen en het begin van het huwelijk te vechten.
In juni heeft de minister van Volksgezondheid verdedigde de verordeningen die in november 2010 die het mogelijk maakt de vorm van 'besnijdenis' is specifiek gedefinieerd te worden uitgevoerd door artsen, verpleegkundigen en vroedvrouwen. De verordening legitimeren de praktijk van genitale verminking van vrouwen is wijdverbreid. Dit druist in tegen een aantal wetten in strijd met de toezegging van Indonesië en Indonesië om gendergelijkheid en de bestrijding van discriminatie van vrouwen te versterken, "voegde hij eraan toe.

Binnenlandse werknemers
In juni, de president steun betuigd aan de nieuwe IAO-conventie No.189 van Domestic Workers. Echter, gedurende twee jaar op rij, het Huis van Afgevaardigden (DPR) niet te bespreken en vast te stellen wetgeving voor wettelijke bescherming tegen huiselijk werknemers. Dit maakt ongeveer 2,6 miljoen binnenlandse werknemers - de meerderheid zijn vrouwen en meisjes die nog steeds het risico van economische uitbuiting en lichamelijk geweld, psychische en seksuele hoofd te bieden.

Straffeloosheid
De daders van mensenrechtenschendingen uit het verleden in Atjeh, Papoea, Oost-Timor en de anderen blijven vrij van vervolging. Bureau van de procureur-generaal niet om actie te ondernemen over gevallen van ernstige schendingen van de mensenrechten zijn afkomstig van Komnas HAM. Het omvat misdaden tegen de menselijkheid gepleegd door leden van de veiligheidsdiensten.
"Een memorandum van overeenstemming tussen Komnas HAM en Provedor Oost-Timor (Ombudsman voor de Mensenrechten en Justitie) waarin wordt opgeroepen tot, onder andere, informatie over de mensen die in 1999 verwijderd in Oost-Timor, was verstreken in januari en bijgewerkt in
November. Er werd geen vooruitgang gemeld in september, procureur-generaal naar verluidt beweerde dat de moord op de bekende mensenrechtenactivist, Munir "gesloten". Toch zijn er geloofwaardige beschuldigingen alsof drie mensen waren veroordeeld wegens betrokkenheid bij zijn dood, niet is voorgelegd aan de rechter alle deelnemers werden genomen.
De regering heeft niet geïmplementeerd de aanbeveling in 2009 te onderzoeken en te vervolgen die betrokken zijn bij de ontvoeringen en gedwongen verdwijningen van politieke activisten in 1997-1998 13.

Doodstraf
Gedurende drie opeenvolgende jaren van geen executies gemeld. Echter, ten minste 100 mensen blijven in de status van de doodstraf.


Oorspronkelijke tekst:

Laporan Amnesty 2012, Soroti Kekerasan di Papua

Papua - Amnesty Internasional merilis laporan tentang HAM dan kebebasan berekspresi di Indonesia 2012. Salah satu yang disorot adalah kekerasan aparat keamanan di Papua yang masih kerap terjadi.
“Pasukan keamanan di Indonesia terus menerus menghadapi tuduhan penyiksaan atau perlakuan buruk terhadap tahanan, terutama aktivis damai politik di daerah yang memiliki sejarah gerakan pro-kemerdekaan seperti Papua dan Maluku. Tapi, ironisnya tidak pernah ada  Investigasi independen terhadap tuduhan-tuduhan itu,”ujar Josef Roy Benedict juru kampanye Amnesty Internasional untuk Indonesia, melalui pesan elektroniknya kepada Bintang Papua, Kamis (24/5).
Lanjutnya, khusus untuk Papua, kekerasan dan penyiksaan terhadap warga sipil masih terus berlangsung. “ Januari 2011, tiga anggota militer yang terekam dalam video menendangi dan secara verbal menganiaya warga Papua dijatuhi hukuman oleh pengadilan militer sebesar delapan hingga sepuluh bulan penjara, karena mengabaikan perintah.  Ironisnya, seorang pejabat senior pemerintah Indonesia menyebutnya hanya penganiayaan tersebut sebagai “pelanggaran kecil” ungkap dia.
Penggunaan kekuatan secara berlebihan juga terus terjadi di Papua. “Bulan April tahun yang sama, kata dia,Polisi di Papua menembak Dominokus Auwe di dada dan kepala, membunuhnya, serta melukai dua orang lain di depan kantor Kepolisian Sektor (Polsek) Moanemani. Ketiga orang tersebut mendatangi kantor polisi secara damai untuk menanyakan uang yang disita oleh polisi dari Dominokus Auwe sebelumnya hari itu,”paparnya. Kebebasan berekspresi juga terancam di Papua, padahal sesuai konvensi PBB itu adalah hak warga. Pemerintah Indonesia bahkan mengkriminalisasi ekspresi politik damai di  Papua. Dan Setidaknya 90 aktivis politik dipenjara akibat aktivitas politik damai mereka.” Bulan Agustus juga tahun yang sama, dua aktivis politik Papua, Melkianus Bleskadit dan Daniel Yenu, dijatuhi hukuman penjara selama dua tahun karena keterlibatan mereka dalam unjuk rasa politik secara damai di kota Manokwari pada bulan Desember 2010.
Bulan Oktober, lebih dari 300 orang ditangkap secara sewenang-wenang setelah berpartisipasi dalam Kongres Rakyat Papua III, pertemuan damai yang diselenggarakan di kota Abepura, provinsi Papua. Walau sebagian besar hanya ditahan semalam dan dilepas keesokan harinya, lima orang
dituntut dengan tuduhan “makar” berdasarkan pasal 106 Kitab Undang-Undang Hukum Pidana (KUHP). Tuntutan tersebut mengandungi kemungkinan hukuman penjara seumur hidup,” jelasnya.
Padahal, ucapnya,  Investigasi awal oleh Komisi Nasional Hak Asasi Manusia (Komnas HAM) menemukan bahwa pihak pasukan keamanan melakukan serangkaian pelanggaran HAM, termasuk menembaki peserta pertemuan serta memukuli dan menendangi mereka.
Masih kata dia,  beberapa pembela HAM dan jurnalis terus mengalami intimidasi dan diserang karena pekerjaan mereka. Bulan Maret 2011, seorang jurnalis, Banjir Ambarita, ditusuk oleh orang-orang yang tidak dikenal di provinsi Papua tak lama setelah ia menulis berita terkait dua kasus tentang perempuan yang dilaporkan diperkosa oleh petugas polisi di Papua. Ia selamat dari serangan tersebut. Bulan Juni, anggota militer memukuli Yones Douw, seorang pembela HAM di Papua, setelah ia mencoba mengawasi unjuk rasa menuntut akuntabilitas atas tuduhan pembunuhan di luar hukum atas seorang warga Papua, Derek Adii, pada bulan Mei,”ketusnya..
Selain menyoroti HAM dan kebebasan berekspresi di Papua,juga di daerah lain di Indonesia.
“Tidak ada penyidikan atas tuduhan penyiksaan dan perlakuan buruk terhadap 21 aktivis politik damai oleh Detasemen Khusus-88, sebuah unit kontra-terorisme dari kepolisian. 21 orang tersebut disiksa saat penangkapan, penahanan dan interogasi di Maluku pada Agustus 2010”.
Hukuman cambuk semakin sering digunakan sebagai bentuk hukuman yudisial di Aceh. Setidaknya 72 orang dicambuk untuk berbagai pelanggaran, termasuk meminum alkohol, berada sendiri bersama seseorang yang berlawanan jenis kelamin yang bukan pasangan pernikahan atau saudaranya (khalwat), dan untuk perjudian. Pihak berwenang di Aceh menetapkan serangkaian qanun untuk melaksanakan hukum Shariah setelah penetapan Undang-Undang Otonomi Khusus pada tahun 2001.
Polisi menggunakan kekuatan yang tidak perlu dan berlebihan atas demonstran dan pengunjuk rasa, terutama dalam kasus-kasus sengketa tanah. Dalam kejadian-kejadian yang sangat jarang terjadi yaitu adanya investigasi, biasanya sangat sedikit kemajuan dalam membawa para pelaku ke pengadilan.
Bulan Januari 2011, enam petani kelapa sawit mengalami cedera serius di Provinsi Jambi setelah anggota unit Brigade Mobil (Brimob) Kepolisian menembakkan peluru karet pada mereka sebagai bagian dari upaya mengusir mereka dari perkembunan tempat mereka bekerja. Perkebunan tersebut
merupakan subjek sengketa tanah antara para petani dengan sebuah perusahaan minyak kelapa
sawit.  Bulan Juni, pasukan keamanan menggunakan kekuatan yang tidak perlu dan berlebihan ketika berusaha menggusur paksa sebuah komunitas di Kabupaten Langkat, Sumatera Utara. Komunitas tersebut sedang terlibat sengketa tanah dengan pihak otoritas lokal. Ketika komunitas tersebut
memprotes penggusuran mereka, petugas polisi melepas tembakan ke arah kerumunan tanpa peringatan, dan melukai setidaknya sembilan orang. Enam orang lainnya ditendangi dan dipukuli,”terangnya.

Diskriminasi
Serangan dan intimidasi terhadap minoritas keagamaan terus berlangsung. Komunitas Ahmadiyah semakin sering menjadi target dan setidaknya empat provinsi mengeluarkan peraturan daerah baru yang membatasi aktivitas Ahmadiyah. Di akhir tahun setidaknya 18 gereja Kristen mengalami serangan atau telah ditutup paksa. Dalam banyak kasus, polisi gagal memberikan perlindungan yang memadai terhadap kelompok keagamaan atau kelompok minoritas lainnya dari serangan semacam tersebut.
Bulan Februari 2011, tiga warga Ahmadiyah terbunuh setelah massa sekitar 1.500 orang menyerang mereka di Cikeusik, Provinsi Banten. Pada 28 Juli, 12 orang dijatuhi hukuman antara tiga hingga enam bulan penjara untuk keterlibatan mereka dalam insiden tersebut. Tidak seorang pun dituntut dengan tuduhan pembunuhan dan kelompok pembela HAM lokal mengungkapkan kekhawatiran mereka atas lemahnya penuntutan.
Walikota Bogor terus mengingkari keputusan Mahkamah Agung tahun 2010 yang memerintahkan pihak berwenang membuka Gereja Kristen Indonesia Taman Yasmin. Kongregasi tersebut dipaksa melakukan misa mingguannya di trotoar diluar gereja mereka yang ditutup, walaupun menghadapi protes dari kelompok radikal,” tukasnya.

Hak-hak Kesehatan Seksual dan Reproduksi
Perempuan dan anak perempuan, terutama mereka yang dari komunitas miskin dan termarjinalkan, terhambat dalam menikmati secara penuh hak-hak kesehatan seksual dan reproduksi mereka. Banyak yang terus menerus diingkari dari pelayanan kesehatan reproduksi yang tercantum dalam Undang-Undang Kesehatan tahun 2009, karena Menteri Kesehatan belum mengeluarkan peraturan yang diperlukan untuk mengimplementasikannya.
“Pemerintah Indonesia gagal melawan perilaku diskriminatif dan praktik yang kejam, tidak manusiawi dan merendahkan martabat, termasuk mutilasi kelamin perempuan dan pernikahan dini.
Pada bulan Juni, Menteri Kesehatan membela peraturan yang dikeluarkan pada November 2010 yang mengijinkan bentuk “sunat perempuan” yang didefinisikan secara khusus untuk dilaksanakan oleh dokter, perawat dan bidan. Peraturan tersebut melegitimasi praktik mutilasi kelamin perempuan yang tersebar luas. Hal ini melanggar sejumlah hukum Indonesia dan bertentangan dengan komitmen Indonesia untuk memperkuat keadilan gender dan melawan diskriminasi terhadap perempuan,”imbuhnya.

Pekerja rumah tangga
Pada bulan Juni, Presiden mengekspresikan dukungan terhadap Konvensi baru ILO No.189 tentang Pekerja Rumah Tangga. Namun, untuk dua tahun secara berturut-turut, Dewan Perwakilan Rakyat (DPR) gagal membahas dan menetapkan undang-undang untuk menyediakan perlindungan hukum terhadap pekerja rumah tangga. Hal ini membuat sekitar 2.6 juta pekerja rumah tangga - mayoritas merupakan perempuan dan anak perempuan- terus menghadapi risiko eksploitasi ekonomi dan kekerasan fisik, psikologis dan seksual.

Impunitas
Para pelaku pelanggaran HAM masa lalu di Aceh, Papua, Timor-Leste dan lainnya tetap bebas dari penuntutan. Kantor Kejaksaan Agung gagal mengambil tindakan atas kasus-kasus pelanggaran HAM serius yang diserahkan oleh Komnas HAM. Hal ini termasuk kejahatan atas kemanusiaan yang dilakukan oleh anggota-anggota pasukan keamanan.
“Sebuah Nota Kesepahaman antara Komnas HAM dan Provedor Timor-Leste (Ombudsman HAM dan Keadilan) yang menyerukan untuk, diantaranya, informasi tentang orang-orang yang dihilangkan pada tahun 1999 di Timor-Leste, telah kadaluwarsa pada bulan Januari dan diperbaharui pada bulan
November. Tidak ada kemajuan yang dilaporkan  bulan September, Jaksa Agung dilaporkan menyatakan kasus pembunuhan pembela HAM yang terkenal, Munir “ditutup”. Masih ada tuduhan-tuduhan yang kredibel karena walau tiga orang telah dihukum atas keterlibatan dalam kematiannya, belum semua pelaku dibawa kehadapan pengadilan.
Pemerintah belum mengimplementasikan rekomendasi DPR tahun 2009 untuk menginvestigasi dan menuntut semua yang terlibat dalam kasus penculikan dan penghilangan paksa 13 aktivis politik tahun 1997-1998.

Hukuman mati
Untuk tiga tahun secara berturut-turut tidak ada eksekusi yang dilaporkan terjadi. Namun, setidaknya 100 orang tetap berada dalam status dijatuhi hukuman mati.